உங்களாலும் முடியும் காலணி வீசுவதற்கு...

இந்த வாரம் அதிகளவில் பேசப்பட்ட பிரபலம் யாரென வினாத்தொடுத்தால், ஒரு ஊடகவியலாளனின் காலணியுடன் போட்டி போடுபவர் வேறு யாருமல்ல... விடை பெற்றுச் செல்லப்போகும் அமெரிக்க ஜனாதிபதி புஷ் அவர்கள்தான். "இதுதான் ஈராக்கிய முற்றம் உனக்குத்தரும் கடைசி பிரியாவிடை முத்தம்" என்றவாறு ஈராக்கில் ஒரு ஊடகவியலாளனின் காலில் இருந்து பறந்த பாதணியின் இலக்கிலிருந்து இலாவகமாகத் தப்பிய பெருமையும் இப்போது அமெரிக்க ஜனாதிபதிக்கு...

ஈராக்கில் அணுவாயுதம் என்ற பெரிய பூச்சாண்டிக்கதையை அவிழ்த்துவிட்டு பயங்கரவாதம் தேடி பயங்கரவாதத்தையே விதைத்தவாறு விரைந்த புஷ்ஷின் அமெரிக்க நிர்வாகம் இன்று ஒரு மன்னிப்புக் கேட்டலுடன் பாவ விமோசனம் தேடப்பார்க்கின்றது. உண்மையில் ஈராக் மீதான படையெடுப்புக்கு அமெரிக்கா அன்று முன்வைத்த காரணங்கள் எல்லாம் வலிதற்றுப்போய் அமெரிக்காவையே திரும்பி ஏளனப்பார்வை பார்ப்பது போன்ற பிரமை. பயங்கரவாதிகளைப் பிடிக்க கூட்டுச்சேர்ந்த பிரிட்டன் போன்ற நாடுகளுக்கும் இன்று ஆப்பிழுத்த குரங்கின் நிலை... (மிகவிரைவில் ஈராக்கிலிருந்து தனது இராணுவத்தை மீளழைக்க பிரிட்டன் முடிவு செய்திருப்பது பிந்தைய செய்தி)

பாவம்... பயங்கரவாதம் என்னவென்று வரையறுக்காது அருண்டவன் கண்ணுக்கு இருண்டதெல்லாம் பேய் என்ற வகையில் தன்னை எதிர்த்து ஆயுதம் தூக்கியவன் எல்லாம் பயங்கரவாதியென வரையறை செய்தவர்களின் இறுதிக்காலம் இப்படித்தான் அமைகின்றன... வரலாறு எமக்குக் கற்றுத் தந்த பாடத்தின் இப்போதைய உதாரண புருசன் புஷ். இவர் முதலுமல்ல... கடைசியுமல்ல... நீட்சிக்குரிய பாதை தெளிவானது!

ஈராக்கில் ஊடகவியலாளர் ஒருத்தர் தனது காலணியைக் கழற்றி அமெரிக்க ஜனாதிபதியை நோக்கி வீசிய செய்தி இதுவரை அரச தலைவர் ஒருவருக்கு வழங்கப்பட்ட அவமரியாதையில் தலையானது என கொட்டை எழுத்துக்களில் தலையங்கங்கள்... நான் அறிந்த வரையில் எந்தவொரு நாடும் இதற்குத்தனது மென்மையான கண்டணங்களைத்தானும் தெரிவித்ததாக அறியமுடியவில்லை. அப்படி தெரிவித்திருந்தாலும், அதற்கு ஊடகங்கள் வழங்கிய கனதியென்று எதுவுமில்லை. ஆனால், மறுதலையாக அந்தப் பத்திரிகையாளர் மாநாட்டில் புஷ் ஒரு ஊடகவியலாளரை நோக்கி ஒரு கடின வார்த்தை பிரயோகித்திருப்பின் எத்தனை நாடுகள் கண்டித்திருக்கும்? எத்தனை ஊடக அமைப்புக்கள் வரிந்து கட்டிக்கொண்டு அறிக்கைகளால் துளைத்தெடுத்திருக்கும்? சிந்திக்க வைக்கின்ற நியாயமான விடயங்கள் இவை...

பல வலைப்பதிவுகளை மேய்ந்திருக்கின்றேன். ஒரு கைவிரலுக்குள் அடங்கும் எண்ணிக்கையினரைவிட மற்ற எல்லோரும் ஏதோ அதிர்ஸ்டம் வாசல் கதவைத்தட்டியது போன்றும், உலக நகைச்சுவை விருந்து நடந்தது போன்றும்தானே கிறுக்கிக் கொண்டிருக்கின்றார்கள்.(நானும் அப்படியா?)

தற்கொலைத்தாக்குதலொன்று வழங்கும் பாதிப்பினை விடவும் இந்த செருப்புத்தாக்குதலின் வடு காலத்தால் அழியாத கறுப்புப் புள்ளியாக புஷ்ஷின் முகத்தில் பதிந்து விட்டது. பயங்கரவாதிகளைத் தேடி ஈராக்கை நோக்கி படை நகர்த்திய போது, வியட்னாம் போன்றதொரு அதிர்ச்சி இவருக்கு காத்திருக்கும் என்றுதான் எதிர்பார்த்திருந்தார்கள். ஆனால், பயங்கரவாதத்திலிருந்து மீட்டெடுத்த ஜனநாயக(?)த்திலிருந்து அவருக்கு மறக்க முடியாத அதிர்ச்சி காத்திருந்திருக்கின்றது. இது தான் விதி என்பதா...???

ஊடகங்கள் மட்டும் தான் இச்சம்பவத்தின் பக்கங்களை பதிவிட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன என எண்ணியவர்களுக்கு ஒரு அதிர்ச்சி (எனக்கும் தான்)... இன்று இரவு இணையத்தில் உலாவிய போதுதான் புஷ் அவர்களுக்கு செருப்பெறிய எனக்கொரு சந்தர்ப்பமும் காத்திருந்தது. ஆரம்பித்து அடுத்த நாளே 1.4 பில்லியன் மக்களின் செருப்பெறிதல்களை புஷ்ஷிற்கு வாங்கிக் கொடுத்திருக்கின்றது ஒரு இணையத்தள விளையாட்டு. விரும்பினால் http://kroma.no/2008/bushgame என்ற முகவரிக்குள் நுழைவதன் மூலம் உங்களாலும் அவரின் மீது செருப்பெறிய முடிகிறதா...? பரீட்சித்துப் பாருங்கள். அமெரிக்க இறையாண்மை பேசுபவராக இருந்தால் இப்போதே இப்பக்கத்தை மூடவும். ஏனனில், எனக்கு முதல் தடவை அந்த அமெரிக்க கொடியைத்தான் பதம் பார்க்க முடிந்தது. இரண்டாம் தடவை என்னால் முடிந்திருக்கின்றது அவரின் முகத்தில் எறிவதற்கு.....